8 Nisan 2013 Pazartesi

Kısa Bir Hikaye


Güzel bir sahil kasabası deniz günbatımı ve iki insan aşık sevgidolu bir okadar karışık dost olmayı becerebilmiş iki insan. Herşeyden herkesten uzakta sadece onlara ait olan bir dünyada birbirlerinin mutluluğu için savasan iki insan.

Bir çok paylaşım, geçmiş gelecek haz sevinç, üzüntü, tutku, sıkıntı, hayatın tüm gerçekleri ve herşeye rağmen birbirine sahip olmaya çalışan iki insan....

Belki hayatlarında, akıllarının ucundan geçmeyen bir hikayenin iki kahramanı..


Başbaşalar, yalnızlar ve her istediklerini gerçekleştirebileceklerini bilerek oradan oraya savruluyorlar.

Bir yemek masası kahramanlar karşılıklı ikiside aslında biraz hüzünlü biraz buruk biraz yaralı aynı zamanda göz göze olmaktan mutlu saniyeleri paylaşmanın tadını çıkarmaya çalışıyorlar.. Çünkü birbirlerine hep eksikler eksikliklerini tamamlamak için saniyeleri sayıyorlar tam olmak bir bütün olabilmek için..

Dışarıdan bakıyorum bir masa iki insan gözleri kenetli sevgi dolu sıcak. Çocuk; güzel ,derin ve anlamlı bakışlarıyla bakarken kız karşısında eriyor. Kız çok mutlu gözleri parlıyor o anın hiç bitmesini istemedikleri her hallerinden belli...

Hafif bir pişmanlıkta var hareketlerınde hallerinde sebebi daha önce karşılaşamamış olmak belkide geç karşılaşmış olmak. Çünkü dışarıdan bu kadar masum ve güzel aşk yaşayan iki genç insanın aslında hiç de göründüğü gibi olmaması arkalarında bıraktıkları insanlar olması, genel kurallara göre yanlış ama birbirleri için doğru gibi görünen bir yolda yürüyen iki insan olmaları...

İçlerinde belki bu aşkı doya doya yaşayamamanın verdiği bir sıkıntı sevgilerini tüm dünyaya ilan edemedikleri için herşeyi içlerinde yaşayıp bitirmeleri gerektiği düşüncesi...

Masumlar belki yanlış zamanlarda yanlış yerlerdeydiler belki de doğru zamanda doğru yerdeler.

Dalga sesleri uzakta yanan ışıklar konuşmalarını bazen kesiyor ve onları uzaklara alıp götürüyor; gördüğüm manzara muhteşem deli gibi aşık iki insan dalgalar ışıklar ve yıldızlar imrendirecek kadar güzel..... kim böyle bir şeyi yaşamak istemezki....

Gülüyorlar ara ara böyle bir gülmek görülmemiştir bir birlerine bakarken gözlerinin içi gülüyor...

Mutluluğu, duyguları yaşayabilecekleri, kendilerine ait mekanlarındalar artık. Çocuk çok romantik kızı dışarı sürükleyip yıldızların altında sevgisini ölümsüzleştirme isteği içinde kız çocukla heryerde ölümsüz  herşey yanıyor dünya yanıyor şahidi gökyüzünde parıldayan binlerce yıldız...


Paylaştıkça artıyor istekleri özlemleri gözleri hiç birşey  görmüyor birbirlerini yakıyorlar sarıyorlar yandıkça yanıyorlar....

Duygu yükünü hislerinin ağırlığını daha fazla taşıyamayıp kız kopuyor hüzünü, mutluluğu, ayrılığı sahip olmayı, sahip olamamayı güveni, gücü, sevgiyi bulduğu yerde duyguları daha da derinleşiyor göstermek istemeyerek belli etmeden iki damla akıyor gözlerinden kalbine. Ama beceremiyor saklamayı yakalanıyor çünkü çocuk ona hakim her hareketinden nefes alışından bile farkediyor herşeyi....

Aslında mutlular ama bir yandanda üzgünler  tamamiyle birbirlerinin olamamanın verdiği hüzün ve üzüntü. Karışıklar çocuk belki kendini suçluyor ; ben  sebep oluyorum onun gözyaşlarına; buruluyor  aynı şeyleri oda hissetmek istiyor belki belki hissedemediği için belkide hissettiği halde karşılık veremeyeceği onu engelleyen şeyler olduğu için suçluyor kendini. Sevdiğini üzdüğünü düşündüğü için oda üzülüyor. Ama kız onun yüzünden üzüldüğünü düşünmüyor. Yaşadığı duyguların yoğunluğuyla taşımakta zorlandığı yüklerin ağırlığıyla  yapıyor  belkide bunu yaptıklarını konuşmalarını degerlendiriyor. Belki yanlış değerlendiriyor belki bulunduğu durumu kabul edemiyor belki çaresizliğine akıtıyor gözyaşlarını belki sabah olduğunda yine bir kayıp yaşayacağını bildiği için akıtıyor gözyaşlarını. Aynı zamanda bir çok duyguyu birden yaşayıp taşıyor.

İlişkilerin de sürekli  kazanma ve sürekli  kayıp var. Her buluşmaları şölen her ayrılışları tükeniş.... Ama çok güzeller herşeye rağmen gönülleri güzel gözleri güzel paylaştıkları güzel .....


Beklentileri çok küçük aslında hayattan hayat onlara güzel yüzünü gösterecek mi? bilinmez hayatı tekrar deneyecekler mi? oda bilinmez.

Her hikayenin sonunun mutlu bitmesi gerekiyor böyle güzel bir hikaye ise daha da güzel bitmesi gerekiyor ama suan bu hikaye bitmeyecek farklı mekanlarla farklı duygularla hikaye yazılmaya devam edilecek.....
 

Sevgiler

Alev

3 yorum:

  1. Şimdi bu kadar duygu yüklü yazılar bana göre değildir. Ammaaa çok keyif aldım okurken, eğer satırlar sana aitse, durma, yazmaya devam et derim.

    Kalemine sağlık.
    Şaşırmış anne

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yazının tamamı bana ait ileride kitap yazmayı düşündüğüm için kenara attığım yazılardan. Beğenmene çok sevindim. Bak cesaret geldi şimdi. :)

      Teşekkürler

      Sil
  2. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil

Merhaba

Blogumu okuduğunuzda yorum bırakırsanız sevinirim. Ziyaret ettiğinizi ancak yorumlarınızdan anlayabiliyorum.
Teşekkürler